Mury obronne Chojnowa – średniowieczna tarcza miasta

W pierwszej połowie XIV wieku Chojnów został otoczony potężnymi murami obronnymi, które miały chronić mieszkańców przed najazdami i zagrożeniami zewnętrznymi. Fortyfikacje składały się z pojedynczego pierścienia murów, wzmacnianego basztami i głęboką fosą wypełnioną wodą.

Do miasta prowadziły dwie główne bramy:

• Brama Górna (Bolesławiecka),
• Brama Dolna (Legnicka).

Dodatkowo istniały dwie mniejsze furty pełniące funkcje gospodarcze. W południowo-zachodnim narożniku murów znajdował się zamek, który stanowił kluczowy element systemu obronnego.

Modernizacja i upadek fortyfikacji

W XV wieku mury wzmocniono, dodając cylindryczne baszty umożliwiające skuteczniejszą obronę. Pomimo tych ulepszeń fortyfikacje nie były w stanie oprzeć się nowoczesnym technikom oblężniczym. Brak funduszy na dalszą modernizację sprawił, że od XVI wieku mury pełniły głównie funkcję ochrony przed włóczęgami i rabusiami.

Po wielkim pożarze miasta w 1767 roku pruska administracja pozwoliła na częściową rozbiórkę murów, aby pozyskać cegłę do odbudowy domów. W 1768 roku rozebrano Bramę Legnicką, a w XIX wieku podobny los spotkał Bramę Bolesławiecką. Z czasem zasypano również fosy.

Ślady przeszłości

Obecnie po średniowiecznych fortyfikacjach Chojnowa pozostały jedynie fragmenty. Najlepiej zachowany odcinek znajduje się w północno-zachodniej części starego miasta, gdzie mury osiągają około połowę swojej pierwotnej wysokości. Ich pozostałości stanowią cenny element dziedzictwa historycznego, przypominając o dawnym strategicznym znaczeniu Chojnowa.