Leokadia Stasiak

Siostra Zenobia

Siostra zakonna, nestorka, sybiraczka.

Urodziła się 4 lutego 1924 r. w osadzie Borowce (pow. Baranowski, woj. Nowogródzkie). Ojciec pochodził z Tarnowskiego, był ochotnikiem w Wojsku Polskim, walczył w I wojnie światowej.

Po zakończeniu wojny został osadnikiem w osadzie Borowce. Leokadia Stasiak szkołę podstawową ukończyła w czerwcu 1939 roku. Jako szesnastoletnia dziewczyna 10 lutego 1940 r. wraz z ojcem, matką, bratem i siostrą została zesłana na Sybir. Jej tułaczka zaczęła się od miejscowości Gorkowski Obłast, później została wywieziona w głąb Rosji do Wołogockiej Obłasti, w 1941 r. w październiku do średniej Azji, do miejscowości Majnek Ulica. Powołano ją do służby wojskowej w Armii Radzieckiej, ale stan zdrowia i modlitwa jej matki do Matki Bożej wybawiły ją od tej służby. Do dziś uważa, że był to cud. Do 1944 roku pracowała w kołchozie, w tym też roku przesiedleni zostali na Ukrainę do Sowchozu Zaporoże. W marcu 1946 roku, po latach ciężkiej, katorżniczej pracy, chorób, głodu, wycieńczenia, tęsknoty za ojczyzną wraca do Polski. Trafia na Ziemie Odzyskane, najpierw do Nowej Soli, następnie do Lubięcina. W 1947 roku wyjechała do Dębicy i tam wystąpiła do klasztoru Sióstr Służebniczek, przyjmując imię Siostra Zenobia. Poprzez placówki w Tarnowie, Krakowie, w roku 1983 przyjechała do Chojnowa i podjęła pracę jako kucharka w przedszkolu niepublicznym prowadzonym przez siostry zakonne. 11 marca 2005 roku obchodziła jubileusz 60. lecia ślubów zakonnych. Drobnej postury, energiczna, zawsze uśmiechnięta, pochylająca się nad drugim człowiekiem. Przeżyła piekło Sybiru, dożyła sędziwego wieku. Siostra Zenobia ma talent artystyczny, bardzo lubi rozweselać ludzi, przebiera się i przedstawia skecze, scenki humorystyczne, które często sama pisze ku radości słuchających.

K. Czapska, Chojnowianie znani i zasłużeni (1945-2010) cz.1, Muzeum Regionalne w Chojnowie 2014., s.94-95.