PAWŁOWSKI Andrzej Antoni - urodzony 29.10.1925 r. we Lwowie. Lekarz medycyny, chirurg. Syn Marcina i Izabelli z Gorzejowskich. Wychowany został w duchu patriotycznym, Jego ojciec i stryj brali udział w obronie Lwowa w 1918 r. We Lwowie spędził dzieciństwo, tam również w 1940 r. ukończył tajne gimnazjum ogólnokształcące. W czasie wojny pracował jako goniec. Powołany do wojska 24.08.1944 r., trafił do Oficerskiej Szkoły Piechoty, którą ukończył w stopniu podporucznika. Przez następne lata awansował; 11.11.2001 r. uzyskał stopień majora Wojska Polskiego. Lata 1947−1952 to studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej we Wrocławiu. Już w czasie studiów Andrzej zaczął pracować w pogotowiu ratunkowym i w podwrocławskich szkołach. Uprawnienia lekarskie otrzymał w 1953 r. Staż podyplomowy odbył w szpitalu w Górze Śląskiej, który stał się Jego pierwszym stałym miejscem pracy. Był tam zatrudniony od 1.03.1953 r. do 31.12.1956 r. Pierwsze kroki w chirurgii stawiał pod kierunkiem dr. Romana Wybieralskiego. Następnie powrócił do Wrocławia, gdzie został asystentem, później starszym asystentem w I Klinice Chirurgii kierowanej przez prof. Kazimierza Czyżewskiego. Specjalizację I stopnia z chorób chirurgicznych uzyskał w 1957 r., a II stopnia w 1960 r. W latach 1960−1964 pracował w szpitalu chirurgicznym w Legnicy. W 1964 r. związał się na stałe ze szpitalem w Chojnowie. Brał udział w przekształceniu chojnowskiego szpitala przeciwgruźliczego w szpital rejonowy i został pierwszym ordynatorem oddziału chirurgicznego. W latach 1964−1990 pełnił nieprzerwanie funkcję dyrektora tego szpitala. Przez cały ten czas pozostawał bezpartyjny. Potrafił pozyskać do współpracy ze służbą zdrowia zakłady przemysłowe działające na terenie miasta. W latach 80. ukończył studia podyplomowe z zarządzania służbą zdrowia. Jako chirurg pracował w szpitalu do końca jego funkcjonowania, tj. do października 2000 r. Przykładał bardzo dużą wagę do szkolenia młodych lekarzy, wspierał ich w uzyskiwaniu specjalizacji. Szczególnie doceniał zaangażowanie pielęgniarek oraz pozostałych pracowników, wyróżniających się w służbie dla chorego. Był zawsze do dyspozycji potrzebujących – niezależnie od pory dnia czy nocy. Poza pracą zawodową udzielał się również społecznie. W latach 1965−1982 był radnym Rady Miejskiej Miasta Chojnowa. Ponadto pełnił obowiązki członka Komisji Kontroli Zawodowej przy Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej. Był nie tylko kibicem piłki nożnej, ale również obejmował opieką lekarską sportowców „Chojnowianki". Dużo uwagi poświęcał dzieciom z wadami postawy. Kiedy był już na emeryturze, pracował społecznie w chojnowskich szkołach. Zaangażował się w sprawę budowy basenu pływackiego na terenie miasta. Za swoją działalność zawodową i społeczną został wyróżniony: Odznaką „Za wzorową pracę w służbie zdrowia" (1979) Srebrnym i Złotym Krzyżem Zasługi (1972, 1985), Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski (1984), Medalem „Zasłużony Lekarz PRL" (1989), Odznaką „Za zasługi dla województwa legnickiego", tytułem „Zasłużony dla miasta Chojnowa" (2004), Medalem „Zasłużony dla Diecezji Legnickiej" (2004) oraz licznymi odznaczeniami okolicznościowymi. Zmarł 21.02.2006 r. w Chojnowie. (Źródło: rodzina – „MEDIUM", kwiecień 2006.
ŹRÓDŁO:https://cmentarz.wroclaw.pl/?p=2343
