Honorowy Obywatel Miasta Chojnowa
Jego Ekscelencja Ksiądz Biskup Józef Pazdur
Rada Miejska Chojnowa Uchwałą Nr XXXII/139/97 z dnia 7 lipca 1997 roku nadała HONOROWE OBYWATELSTWO MIASTA CHOJNOWA JEGO EKSCELENCJI KSIĘDZU BISKUPOWI JÓZEFOWI PAZDUROWI. Wręczenia Aktu Nadania dokonali: Burmistrz Miasta Chojnowa – Dariusz Jedynak w dniu 15 sierpnia 1997 podczas uroczystej Sesji rady Miejskiej w Chojnowie.
Uzasadnienie wyróżnienia:
Ks. Biskupowi Józefowi Pazdurowi w uznaniu zasług w dziedzinie integracji społeczności chojnowskiej, rodzin katolickich i młodzieży. Ks. Biskup w latach 1972-74 był proboszczem chojnowskiej parafii.
Wpisu do Księgi Honorowych Obywateli Miasta Chojnowa dokonano w Biurze Rady Miejskiej.
Protokół Nr XXXIV/97
z uroczystej Sesji Rady Miejskiej w Chojnowie
z dnia 15 sierpnia 1997 r.
Uroczystą Sesję rady Miejskiej w Chojnowie zainaugurował występ chóru parafialnego pieśnią "Gaude Mater Polonia". Następnie sesję otworzył Przewodniczący Rady Miejskiej Chojnowa Tadeusz Więcław powitaniem dostojnego gościa Jego Ekscelencji Ks. Biskupa Józefa Pazdura, radnych, przedstawicieli Kościoła i wszystkich obecnych na sesji.
Przewodniczący Rady Miejskiej odczytał Uchwałę XXXII/139/97 Rady Miejskiej w Chojnowie z dnia 7 lipca 1997 r., którą nadany został tytuł Honorowego Obywatela Miasta Chojnowa Ks. Biskupowi Józefowi Pazdurowi w uznaniu zasług w dziedzinie integracji społeczności chojnowskiej, rodzin katolickich i młodzieży. Ks. Biskup w latach 1972-74 był proboszczem chojnowskiej parafii.
Następnie Burmistrz Miasta - Dariusz Jedynak wręczył J.E.Ks. Biskupowi "Tytuł Nadania Honorowego Obywatelstwa" oraz prezent od władz miasta w postaci grafiki wykonanej przez 15 - letniego mieszkańca Chojnowa Dawida Kucharskiego, przedstawiającą jeden z kościołów w mieście.
Również głos zabrał Ks. Biskup dziękując Radzie i mieszkańcom miasta za nadanie Mu tytułu Honorowego Obywatela Miasta Chojnowa. Wspominał także lata swej młodości oraz początki służby duszpasterskiej.
Ks. Tadeusz Jurek - proboszcz chojnowskiej parafii pw. św. Piotra i Pawła, złożył podziękowanie Radzie Miejskiej za tak trafną decyzję, jaką jest uhonorowanie Biskupa Józefa Pazdura.
Przewodnicząca Sejmiku Samorządowego - radna Stanisława Repa na ręce Ks. Biskupa złożyła gorące podziękowania za wieloletnią współpracę i pomoc miastu, także w imieniu Rady na Rzecz Rodziny działającej przy Sejmiku Samorządowym. Za pomoc udzieloną przy powstawaniu pierwszej pełnej uczelni katolickiej w Legnicy, a także w tworzeniu pierwszej biblioteki humanistycznej w naszym województwie.
W końcowym wystąpieniu Jego Ekscelencja ponownie podziękował wszystkim tym, dzięki którym - jak stwierdził - "znów czuje się chojnowianinem".
Po wystąpieniu Biskupa przewodniczący Rady Miejskiej - Tadeusz Więcław podziękował radnym i zaproszonym gościom w Uroczystej Sesji i uznał ją za zamkniętą.
Protokołowała Przewodniczył
H. Malik Tadeusz Więcław
HONOROWY OBYWATEL CHOJNOWA
15 sierpnia w dniu Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny w chojnowskim "Domu Chemika" zebrali się na uroczystej sesji, radni miejscy. Podczas tej uroczystości nadane zostało Honorowe Obywatelstwo Miasta Chojnowa Jego Ekscelencji Biskupowi Wrocławskiemu - Ks. Józefowi Pazdurowi. Uroczystość zainaugurował występ znanego w Chojnowie chóru parafialnego pod kierunkiem Zygmunta Grabana, pieśnią "Gaude Mater Polonia". W imieniu Rady Miejskiej dostojnego gościa, radnych, przedstawicieli Kościoła i pozostałych uczestników przywitał przewodniczący Rady Miejskiej Tadeusz Więcław. Poinformował zgromadzonych, iż na mocy uchwały Rady Miejskiej z dnia 7 lipca br. w uznaniu zasług, jakie w okresie lat 1972-74 wniósł w życie naszego miasta ówczesny proboszcz - ks. Józef Pazdur - nadany mu został tytuł Honorowego Obywatela Miasta Chojnowa. Tytuł ten nadawany jest ludziom szczególnie zasłużonym, których działania zyskały uznanie i sympatię naszej społeczności. Dotychczas tytułem tym wyróżniono jednego człowieka - p. Guusa Eltinka, za działalność charytatywną w pierwszej połowie lat 80.
Burmistrz Dariusz Jedynak wręczył z kolei biskupowi Józefowi Pazdurowi dyplom Honorowego Obywatela Miasta i prezent - grafikę 15.letniego Dawida Kucharskiego, przedstawiającą kościół pod wezwaniem Piotra i Pawła w Chojnowie, przedstawiciele różnych grup społecznych złożyli na Jego ręce kwiaty. Z wielkim zainteresowaniem obecni wysłuchali słów biskupa o latach Jego pracy, nie tylko w chojnowskiej parafii. Ze wzruszeniem wspominał On czasy swojej młodości na rodzinnym Podkarpaciu. To tam po raz pierwszy zetknął się z ogromną wiarą Polaków. Tam też widział transporty ludzi przewożonych ze Wschodu na Ziemie Odzyskane. Słysząc dobiegające z wagonów słowa pieśni "Słuchaj Jezu jak Cię błaga lud...", był dumny ze swojej polskości. Pragnął nie tylko pomagać ludziom, lecz przede wszystkim zgłębiać istotę ogromnej miłości Polaków do Boga.
Lata studiów w powstającym z gruzów Wrocławiu, były dla niego okresem nauki, tej książkowej, jak również nauki współżycia z ludźmi. Jak sam twierdzi, tylko dobre poznanie ludzi, prowadzi do efektywnego im służenia. Stopniowe zapoznawanie się z obyczajami, a także wiara mieszkańców Dolnego Śląska, określanego przez Polaków ze Wschodu mianem "dzikiego zachodu", dało w konsekwencji wiele sukcesów w pracy duszpasterskiej. Przez lata wiele uwagi poświęca Polsce i Polakom. Podkreśla rangę tożsamości narodowej, jego 1000-letnią egzystencję i równoczesną wierność Bogu i Kościołowi. To jest niewątpliwym powodem do dumy z bycia Polakiem.
Tadeusz Jurek, proboszcz parafii pw. św. Piotra i Pawła w Chojnowie, złożył podziękowanie Radzie Miejskiej za tak trafną decyzję, jaką jest uhonorowanie biskupa Józefa Pazdura. O jej słuszności świadczyć może stosunek mieszkańców Chojnowa do biskupa, pełen serdeczności i szacunku oraz nazwanie Go ojcem, które to określenie przetrwało kilka pokoleń. Dowodem na to są gorące gratulacje i słowa podziękowań składane biskupowi przez uczestników uroczystości.
Gorące podziękowanie za wieloletnią współpracę i pomoc miastu złożyła również przewodnicząca Sejmiku Samorządowego, radna chojnowska Stanisława Repa. Tłumaczyła ona istotę pamięci o byłym proboszczu, podkreślając jego ojcowski stosunek do wiernych, księży - współpracowników, jak i wszystkich spotkanych na swej drodze. W imieniu Rady na Rzecz Rodziny, działającej od stycznia br. przy Sejmiku Samorządowym, radna Stanisława Repa złożyła podziękowanie za długoletnią opiekę biskupa nad podstawową komórką społeczną, jaką jest rodzina, w obrębie której widzimy obecnie dużo problemów. Podkreśliła rolę biskupa Pazdura w powstawaniu pierwszej pełnej uczelni katolickiej w Legnicy, a także rolę w tworzeniu pierwszej biblioteki humanistycznej w naszym województwie.
W końcowym wystąpieniu biskup Józef Pazdur podziękował wszystkim tym, dzięki którym - jak stwierdził - "znów czuje się chojnowianinem". Na zakończenie uroczystości wystąpił chór parafialny, który zaprezentował kilka pieśni kompozycji Zygmunta Grabana, poświęconych naszemu miastu.
Uroczystość nadania tytułu Honorowego Obywatela Miasta Chojnowa, niewątpliwie, pozostanie na długo w pamięci tych, którzy tego dnia uczestniczyli w tym podniosłym wydarzeniu.
artykuł z Gazety Chojnowskiej nr 34/263
M. Giedrojć, J. Józefowicz.
Józef Pazdur (ur. 22 listopada 1924 w Woli Skrzydlańskiej, zm. 7 maja 2015 we Wrocławiu) – polski duchowny rzymskokatolicki, biskup pomocniczy wrocławski w latach 1985–2000, od 2000 biskup pomocniczy senior archidiecezji wrocławskiej.
Życiorys
Urodził się 22 listopada 1924 w Woli Skrzydlańskiej. Od 1927 do 1934 dorastał we Francji, dokąd wyemigrowali jego rodzice. W latach 1937–1939 ukończył dwie klasy w I Gimnazjum im. Jana Długosza w Nowym Sączu. Podczas wojny kształcił się w Górskiej Szkole Rolniczej w Łososinie Górnej (1940–1942) oraz na tajnych kompletach gimnazjalnych, gdzie ukończył 3 i 4 klasę i uzyskał konspiracyjną małą maturę (1942–1944), następnie pomagał w pracach w rodzinnym gospodarstwie rolnym. W latach 1945–1946 uczył się w Gimnazjum i Liceum Ojców Cystersów w Szczyrzycu, uzyskując w 1946 świadectwo dojrzałości. W międzyczasie był nauczycielem w Gminnej Szkole Rolniczej w Słupi.
W 1946 podjął studia agronomiczne na Wydziale Rolnym Uniwersytetu Wrocławskiego i Politechniki Wrocławskiej. W latach 1947–1952 odbył studia filozoficzno-teologiczne w Metropolitalnym Wyższym Seminarium Duchownym we Wrocławiu. Święcenia subdiakonatu otrzymał przez posługę arcybiskupa metropolity poznańskiego Walentego Dymka, natomiast na diakona wyświęcił go 3 czerwca 1950 biskup pomocniczy kielecki Franciszek Sonik. Święceń prezbiteratu udzielił mu 23 grudnia 1951 w archikatedrze św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu prymas Polski Stefan Wyszyński. Studiował teologię życia wewnętrznego na Akademii Teologii Katolickiej w Warszawie. Dalsze studia odbywał od 1959 w Rzymie, w Instytucie Życia Wewnętrznego przy Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim i w Papieskim Instytucie Duchowości Teresianum. W 1965 na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim otrzymał licencjat z teologii dogmatycznej.
Pracował jako wikariusz w parafiach św. Jana Ewangelisty w Oleśnicy (1952) i św. Józefa w Świdnicy (1971–1972). W latach 1972–1974 był proboszczem parafii Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Chojnowie. W latach 1952–1953 administrował majątkami kościelnymi w Trestnej i Wojszycach. Od 1953 do 1956 pełnił funkcję wychowawcy Scholi Cantorum przy archikatedrze wrocławskiej. Był także katechetą w szkole muzycznej we Wrocławiu. W 1971 otrzymał godność kapelana honorowego Jego Świątobliwości.
W latach 1955–1956 był pomocnikiem ojca duchownego, a w latach 1965–1971 i 1974–1985 ojcem duchownym we wrocławskim seminarium duchownym. Podjął w nim wykłady z teologii życia wewnętrznego. Na Papieskim Wydziale Teologicznym we Wrocławiu został mianowany starszym wykładowcą i również objął wykłady z teologii życia wewnętrznego.
18 grudnia 1984 decyzją papieża Jana Pawła II został prekonizowany biskupem pomocniczym archidiecezji wrocławskiej ze stolicą tytularną Ulcinium. Święcenia biskupie otrzymał 12 stycznia 1985 w archikatedrze św. Jana Chrzciciela we Wrocławiu. Udzielił mu ich Henryk Gulbinowicz, arcybiskup metropolita wrocławski, któremu asystowali Jerzy Ablewicz, biskup diecezjalny tarnowski, i Tadeusz Rybak, biskup pomocniczy wrocławski. Jako zawołanie biskupie przyjął słowa z Listu św. Pawła do Galatów: „Unxit et misit" (Namaścił i posłał). Objął urząd wikariusza generalnego archidiecezji. W kurii metropolitalnej został opiekunem Duszpasterstwa Duszpasterzy i przewodniczącym Referatu ds. Życia Konsekrowanego. Wszedł w skład Rady Kapłańskiej i Kolegium Konsultorów. W 1985 zostały mu powierzone obowiązki dyrektora Archiwum Archidiecezjalnego, Biblioteki Kapitulnej i Muzeum Archidiecezjalnego. Został mianowany kanonikiem gremialnym wrocławskiej kapituły archikatedralnej, w której w latach 1992–2000 pełnił funkcję prepozyta. 16 listopada 2000 Jan Paweł II przyjął jego rezygnację z obowiązków biskupa pomocniczego archidiecezji wrocławskiej.
W ramach prac Episkopatu Polski został członkiem Komisji ds. Duchowieństwa i Komisji ds. Duszpasterstwa Ludzi Pracy. Wszedł w skład Zarządu Towarzystwa Pomocy im. Brata Alberta. W latach 1997–2003 przez dwie kadencje był prezydentem Dortmundzko-Wrocławskiej Fundacji Partnerstwa Międzyparafialnego im. św. Jadwigi Śląskiej, po czym objął funkcję honorowego prezydenta fundacji. Ufundował i wzniósł sanktuarium Matki Bożej Dobrej Rady i Mądrości Serca w Sulistrowiczkach.
Był współkonsekratorem podczas sakry biskupa pomocniczego wrocławskiego Jana Tyrawy (1988) i biskupa diecezjalnego świdnickiego Ignacego Deca (2004).
Zmarł 7 maja 2015 we Wrocławiu. Pochowany został 11 maja 2015 w grobowcu biskupów wrocławskich na cmentarzu św. Wawrzyńca we Wrocławiu.
https://pl.wikipedia.org/wiki/J%C3%B3zef_Pazdur
